dinsdag 14 december 2010

Vangmiddagje op de ringbaan.

We hebben eergisteravond weer een nieuw pakje sneeuw ontvangen. Er ligt momenteel 3 tot 5 cm. Vanmiddag zijn we naar de vangbaan getogen omdat we daar toch moesten zijn om nieuwe vetbollen op te hangen omdat iets of iemand er mee aan de haal was gegaan. En dan zit het vet nog wel in stevige gazen korven die we met metalen beugels op zo'n 3 meter hoogte ophangen.... We denken nog het meest aan een vos, maar zijn hier niet zeker van. Afijn, er hangen nu weer nieuwe korven.
We zijn verder gegaan met het opruimen van snoeihout en het zagen van stammen die er ook nog van vorig winter lagen. Later dit winter zullen de volgende bomen in ons snoeiplan er aan moeten geloven.
In de tussentijd hebben we ook nog 95 meter net opgezet om ook nog wat vogels te ringen en ringen te controleren. Omdat er momenteel leuke aantallen goudvinken zitten hebben we daarvan tevens geluid gedraaid. Er was vanmiddag ook nog duidelijk sneeuwtrek. Regelmatig kwamen er kleine groepjes ganzen over; Hanneke zag hoog in de lucht ook nog 7 zwanen overvliegen en aan het eind van de middag vlogen er nog 4 grauwe ganzen over het bosgebied. Da's hier een opmerkelijke waarneming gezien het feit dat hier zoveel aanhangers van Hubertus actief zijn in het terugdringen van in hun ogen exoten.
De mezen hadden al vrij snel door dat er wer nieuw voer op de baan was en dus vingen we een paar rondjes goed met een beperkte opstelling en beperkte tijd. Vooral de laatste ronde was goed te noemen waardoor we net iets langer in het donker terecht kwamen dan we dachten. Bij goed gezamenlijk gebruik van 1 hoofdlamp kwam alles toch nog op tijd weer binnen en weg.

Dagtotaal (nieuw geringd/teruggevangen):
----------------------------------------

Grote Bonte Specht 2 / 1
Pimpelmees 6 / 9
Heggenmus - / 1
Koolmees 4 / 15
Roodborst 1 / 2
Vink 2 / -
Glanskop 1 / 2
Goudvink 2 / -
-------------------------------------------
Totaal: 48 exemplaren, 8 soorten, 4:00 uren

maandag 13 december 2010

Bij de dood van een gewaardeerde collega

Naar mij afgelopen weekend op de jaarlijkse ringersdag pas bekend is geworden is op 29 November mijn collega van het NIOO, Leonard Holleman na een langdurige ziekte overleden. Zijn overlijden stemt mij droef. Tijdens het laatste gesprek dat ik met hem mocht hebben was hij nog hoopvol gestemd. Leonard was een zeer gewaardeerde collega die mij afgelopen jaren regelmatig op de Hoge Veluwe heeft geholpen met het vangen en ringen van de mezen op de momenten dat we de drukte zonder extra mensen niet aan hadden gekund. Ik zal hem en z'n inspirerende gesprekken over de gehele cyclus van boom, rups, koolmees met vanuit zijn kennisveld de nadruk op de insecten missen. Hij heeft slechts 52 jaren van de natuur mogen genieten.
Ik wens zijn familie en vrienden vanaf deze plaats sterkte met dit grote verlies. Als eerbetoon aan Leonard plaats ik hierbij op m'n weblog een filmpje over het mezenonderzoek dat we op de Veluwe uitvoeren. In dit filmpje figureert Leonard ook. Om technische redenen staat dit filmpje niet onder dit bericht maar onder het laatste bericht op deze pagina.