donderdag 15 oktober 2009

Doordat er een inmiddels tot 4 bft aangewakkerde Noordoosten-wind van zee stond was het bij vertrek naar de vinkenbaan niet zo koud las gisteren. Peter van Horssen had zichzelf als vrijwilliger aangeboden om vooruit te fietsen en was al bijna klaar met het openschuiven van de netten op het moment dat Holmer en ik arriveerden. Het werd al snel duidelijk dat er niet zo veel trek gaande was dan gisteren. Toch scheerden er weer heel wat merels tussen de struiken door om nieuwsgierig te kijken wat die zingende collega toch in hemelsnaam bezielde. In de eerste ronde vormden zij dus de hoofdmoot, maar we hadden ook wederom een minigolfje roodborsten in de netten. Verder beduidend minder variatie. Tijdens een solo-ochtendronde zie ik bij het lange net bij de achterste luidspreker een waterhoentje rustig op het pad staan. Hij/zij staat rustig te controleren waar ie nu terecht is gekomen en kijkt met een scheefgehouden kop omhoog naar eengoudhaantje dat in het net hangt. De koperwieken en vooral de zanglijsters waren fors in aantallen teruggelopen en er vloog ook maar weinig klein grut rond. Toch is het uiteindelijk gedurende de hele dag geen moment rustig geweest. Sterker.. tegen 14 uur begint het ineens weer drukker te worden en vallen er op diverse plaatsen groepjes merels en koperwieken in die vanuit het zuiden de baan op komen vliegen. Daarmee wordt het dan ineens weer actie. Prachtig om die koperwieken met grote snelheid aan te zien komen en vervolgens in de struiken zien duiken om daar met lange nekken te gaan zitten kijken wat er gaande was. Vanaf een uur of 11 tot ver in de middag komen er ook regelmatig grote groepen van meerdere honderden tot duizend spreeuwen golvend door de polder. Daar moeten er meerdere tienduizenden van doorgekomen zijn. Af en toe maakt er één een cordinatiefoutje en hangt er één in het net. Een prachtig gezicht, vooral als er dat mooie Oktoberstrijklicht over de polder valt. Het slag heeft het vandaag wat minder gedaan, maar toch kunnen we af en toe een trek doen. Tijdens de excursie ontdekt Peter een bel met 9 buizerden die boven het eiland aan het klimmen zijn en zich op de thermiek richting Texel laten afglijden. Ook is er behoorlijk wat trek van kauwen: Peter ne Holmer zien naast kleine groepjes ook een groep van ongeveer 400 exemplaren langskomen vliegen. Aan het eind van de middag loopt er een veldverzorger van de WBE de polder in en begraaft op een aantal plaatsen prooien voor de vos(sen). Men zal het komend weekend wel weer intensiever gaan jagen. Vlak voor zonsondergang klinkt er een schot in de duinen dat gevolgd wordt door gejuich. Men blijk op konijnenjacht te zijn in het duin. Kennelijk is het schieten van die soort hier al aanleiding tot het uiten van oerkreten die het adrenaline-niveau bij de hobbyisten weer doet stijgen. Men zou er wat verstandiger aan doen om, vooral gezien de ontwikkelingen met de vossen, zuiniger te zijn op de paar konijnen die hier nog maar voorkomen. Het zal toch niet zo zijn dat men die kadavers gebruikt om in de grond te begraven voor de vossen?
In de laatste ronde vangen we nog een restantje merels en koperwieken nadat we even daarvoor hebben kunnen genieten van prachtig vertrek van koperwieken en merels. In die ronde vangen we een mooie soort als afsluiter: een geelgors! Het is het tweede exemplaar dat we hier deze week vangen; er zijn seizoenen met minder...

Dagtotalen:
--------------------------

Winterkoning 3 1
Tjiftjaf 4 -
Heggenmus 3 -
Goudhaantje 26 5
Roodborst 30 6
Pimpelmees - 1
Merel 116 8
Spreeuw 2 -
Zanglijster 7 1
Keep 5 -
Koperwiek 39 1
Geelgors 1 -
Zwartkop 5 -
Rietgors 1 1
----------------------------------------------
Totaal: 266 exemplaren, 14 soorten, 12:20 uren

Geen opmerkingen: